Wanneer we toekomstige kasstromen contant maken, hebben we een percentage nodig dat zowel het risico als de opportuniteitskost van een investering in een bedrijf weerspiegelt. Dit percentage wordt de discontovoet of discount factor genoemd.

Het beantwoordt een fundamentele vraag: Hoeveel minder is een toekomstige dollar vandaag voor ons waard?

De discontovoet speelt een cruciale rol in DCF omdat:

• Het verkleint toekomstige waarden om tijd en onzekerheid te weerspiegelen;

• Het is de bril waardoor we investeringen beoordelen: hoe hoger het risico, hoe hoger het percentage.

$\text{Discount Rate} = (\%\text{Equity} \times \text{Cost of Equity}) + (\%\text{Debt} \times \text{Cost of Debt} \times (1 - \text{Tax Rate}))$

Een tech-startup met volatiele inkomstenstromen kan bijvoorbeeld een discontovoet van 15–20% hebben, terwijl een stabiel nutsbedrijf dichter bij 6–8% ligt.

Bij het waarderen van een bedrijf als geheel (met unlevered free cash flow) wordt de discontovoet meestal berekend op basis van twee pijlers:

1. Kosten van eigen vermogen: het rendement dat aandeelhouders verwachten. Dit weerspiegelt marktrisico en kan worden geschat met modellen zoals CAPM (Capital Asset Pricing Model);

2. Kosten van vreemd vermogen: het effectieve percentage dat een bedrijf betaalt over geleende middelen, gecorrigeerd voor het belastingvoordeel (omdat rente fiscaal aftrekbaar is).

Samen worden deze gecombineerd tot de gewogen gemiddelde kapitaalkost (WACC), waar we in latere hoofdstukken dieper op ingaan.

De discontovoet is niet willekeurig—het weerspiegelt de verwachtingen van de markt en de specifieke risico's van het bedrijf. Beheersing van de berekening en toepassing ervan is essentieel voor het opbouwen van nauwkeurige waarderingsmodellen.