Een lichtgewicht planningsmethode om n8n-workflows te ontwerpen voordat je met nodes werkt: definieer het resultaat, lijst de gegevens op, kies de trigger en schets vervolgens een minimaal, testbaar pad. Het doel is de kortste route van start tot een werkend resultaat.

• Eerst plannen, snel bouwen: schrijf een eenvoudige, geordende lijst van wat versie 1 zal doen.
• ODT-regel: resultaat, data, trigger; bepaal wat je oplevert, welke data nodig is en hoe het proces start.
• Kortste pad: sla vroege omwegen over en vermijd extra code-nodes of vertakkingen totdat de dunne lijn werkt.
• Visuele helderheid: maak snel een kaart in een whiteboard-tool om complexiteit te tonen en de flow overzichtelijk te houden.

Snelheid ontstaat door een duidelijk doel en de juiste input, wat heen-en-weer voorkomt en onnodige node-wijzigingen vermijdt. Stabiliteit ontstaat door consistente veldnamen en het behouden van één schone snapshot voordat data naar de AI wordt gestuurd, waardoor onvoorspelbare resultaten worden voorkomen. Onderhoudbaarheid verbetert wanneer de workflow eenvoudig en visueel blijft, waardoor het spaghetti-effect wordt vermeden en overdracht eenvoudiger wordt. Focus wordt behouden via de ODT-regel, waardoor je resultaten levert in plaats van willekeurige nodes te verzamelen.

Je zou nu elke workflow als een bondige oneliner moeten kunnen formuleren met ODT, een eenvoudige Miro-kaart kunnen schetsen die anderen kunnen volgen, en een minimale versie kunnen bouwen met alleen essentiële nodes en een duidelijke eindsnapshot. Je weet wanneer je parallelle processen of subflows bewust toevoegt en hoe je een stabiele interface naar de AI of output behoudt, zelfs als upstream data verandert.