Inzicht in Kansverdelingen
Kansverdelingen
Een kansverdeling geeft aan hoe waarschijnlijk verschillende uitkomsten zijn. Bij discrete uitkomsten (zoals "hoeveel defecte staven") geven we de kansen voor elk mogelijk aantal. Voor continue metingen (zoals lengte of gewicht) beschrijven we de dichtheid over een bereik. Algemene discrete versus continue formules:
P(X∈A)=x∈A∑p(x)(discreet)P(a≤X≤b)=∫abf(x)dx(continu)Voorbeeld (snelle controle): Als een proces garandeert dat alle lengtes tussen 49,5 en 50,5 cm even waarschijnlijk zijn, dan is de kans dat een staaf in een subbereik van 0,4 cm ligt gelijk aan de breedte van het subbereik gedeeld door 1,0 cm (dit is het uniforme idee — hieronder tonen we dit in detail).
Binomiale verdeling
De binomiale verdeling modelleert het aantal successen (bijv. defecte staven) in een vast aantal onafhankelijke pogingen (bijv. 100 staven), waarbij elke poging dezelfde kans op succes heeft.
Formule:
P(X=k)=(nk)pk(1−p)n−kVoorbeeld:
In een partij van n=100 staven waarbij elke staaf onafhankelijk een kans p=0.02 heeft om defect te zijn, wat is de kans op precies k=3 defecte staven?
Stap 1 — bereken de combinatie:
(1003)=3!97!100!=161700Stap 2 — bereken de machten:
p3=0.023=0.000008(1−p)97=0.9897≈0.1409059532Stap 3 — vermenigvuldig alle delen:
P(X=3)=161700×0.000008×0.1409059532≈0.182275941Betekenis: Ongeveer 18,23% kans op precies 3 defecte staven in een steekproef van 100 staven. Als je 3 defecten ziet, is dat een aannemelijke uitkomst.
Als de berekende kans groter lijkt dan 1 of negatief is, controleer dan de combinatie- of machtsberekeningen opnieuw. Vergelijk ook een binomiale pmf-waarde met de cdf als je een antwoord wilt voor "hoogstens" of "ten minste".
Uniforme verdeling
De uniforme verdeling modelleert een continue meting waarbij elke waarde binnen een bereik [a,b] even waarschijnlijk is (bijvoorbeeld een tolerantiebereik voor staaflengte).
Formule:
f(x)=b−a1,a≤x≤bKans tussen twee punten:
P(l≤X≤u)=b−au−lVoorbeeld:
Parameters: a=49.5, b=50.5. Wat is de kans dat een staaflengte X tussen 49.8 en 50.2 ligt? Bereken de breedte van het bereik:
b−a=50.5−49.5=1.0Bereken het sub-interval:
u−l=50.2−49.8=0.4Kans:
P(49.8≤X≤50.2)=1.00.4=0.4Interpretatie: Er is een kans van 40% dat een willekeurig gemeten staaf binnen deze strakkere tolerantie valt.
Zorg ervoor dat a<b en dat uw sub-bereik binnen [a,b] ligt; anders moet u de uiteinden afkappen en buitenliggende bereiken behandelen met kans 0.
Normale verdeling
De normale verdeling beschrijft continue metingen die zich groeperen rond een gemiddelde μ met spreiding gemeten door de standaardafwijking σ. Veel meetfouten en natuurlijke variaties volgen deze klokvormige curve.
Formule:
f(x)=σ2π1e−2σ2(x−μ)2Standaardiseren met z-score:
z=σx−μKans tussen twee waarden gebruikt de cumulatieve verdelingsfunctie (CDF) of symmetrie voor standaardgevallen:
P(a≤X≤b)=Φ(σb−μ)−Φ(σa−μ)Hier is Φ de standaard normale CDF.
Voorbeeld A:
Parameters: μ=200, σ=5, bepaal P(195≤X≤205).
Z-scores:
z1=5195−200=−1z2=5205−200=1Met behulp van de symmetrie van de normale verdeling is de kans tussen −1 en +1 standaardafwijking de bekende:
P(195≤X≤205)≈0.6826894921Interpretatie: Ongeveer 68,27% van de staafgewichten valt binnen ±1 standaardafwijking van het gemiddelde — de klassieke "68%-regel".
Wanneer de grenzen symmetrisch zijn rond gebruik bekende empirische regels (68–95–99.7). Voor andere grenzen, bereken en gebruik vervolgens een tabel of rekenmachine.
Bedankt voor je feedback!
Vraag AI
Vraag AI
Vraag wat u wilt of probeer een van de voorgestelde vragen om onze chat te starten.
Can you explain the difference between discrete and continuous probability distributions again?
How do I know which distribution to use for a given problem?
Can you walk me through another example using one of these distributions?
Awesome!
Completion rate improved to 1.96
Inzicht in Kansverdelingen
Veeg om het menu te tonen
Kansverdelingen
Een kansverdeling geeft aan hoe waarschijnlijk verschillende uitkomsten zijn. Bij discrete uitkomsten (zoals "hoeveel defecte staven") geven we de kansen voor elk mogelijk aantal. Voor continue metingen (zoals lengte of gewicht) beschrijven we de dichtheid over een bereik. Algemene discrete versus continue formules:
P(X∈A)=x∈A∑p(x)(discreet)P(a≤X≤b)=∫abf(x)dx(continu)Voorbeeld (snelle controle): Als een proces garandeert dat alle lengtes tussen 49,5 en 50,5 cm even waarschijnlijk zijn, dan is de kans dat een staaf in een subbereik van 0,4 cm ligt gelijk aan de breedte van het subbereik gedeeld door 1,0 cm (dit is het uniforme idee — hieronder tonen we dit in detail).
Binomiale verdeling
De binomiale verdeling modelleert het aantal successen (bijv. defecte staven) in een vast aantal onafhankelijke pogingen (bijv. 100 staven), waarbij elke poging dezelfde kans op succes heeft.
Formule:
P(X=k)=(nk)pk(1−p)n−kVoorbeeld:
In een partij van n=100 staven waarbij elke staaf onafhankelijk een kans p=0.02 heeft om defect te zijn, wat is de kans op precies k=3 defecte staven?
Stap 1 — bereken de combinatie:
(1003)=3!97!100!=161700Stap 2 — bereken de machten:
p3=0.023=0.000008(1−p)97=0.9897≈0.1409059532Stap 3 — vermenigvuldig alle delen:
P(X=3)=161700×0.000008×0.1409059532≈0.182275941Betekenis: Ongeveer 18,23% kans op precies 3 defecte staven in een steekproef van 100 staven. Als je 3 defecten ziet, is dat een aannemelijke uitkomst.
Als de berekende kans groter lijkt dan 1 of negatief is, controleer dan de combinatie- of machtsberekeningen opnieuw. Vergelijk ook een binomiale pmf-waarde met de cdf als je een antwoord wilt voor "hoogstens" of "ten minste".
Uniforme verdeling
De uniforme verdeling modelleert een continue meting waarbij elke waarde binnen een bereik [a,b] even waarschijnlijk is (bijvoorbeeld een tolerantiebereik voor staaflengte).
Formule:
f(x)=b−a1,a≤x≤bKans tussen twee punten:
P(l≤X≤u)=b−au−lVoorbeeld:
Parameters: a=49.5, b=50.5. Wat is de kans dat een staaflengte X tussen 49.8 en 50.2 ligt? Bereken de breedte van het bereik:
b−a=50.5−49.5=1.0Bereken het sub-interval:
u−l=50.2−49.8=0.4Kans:
P(49.8≤X≤50.2)=1.00.4=0.4Interpretatie: Er is een kans van 40% dat een willekeurig gemeten staaf binnen deze strakkere tolerantie valt.
Zorg ervoor dat a<b en dat uw sub-bereik binnen [a,b] ligt; anders moet u de uiteinden afkappen en buitenliggende bereiken behandelen met kans 0.
Normale verdeling
De normale verdeling beschrijft continue metingen die zich groeperen rond een gemiddelde μ met spreiding gemeten door de standaardafwijking σ. Veel meetfouten en natuurlijke variaties volgen deze klokvormige curve.
Formule:
f(x)=σ2π1e−2σ2(x−μ)2Standaardiseren met z-score:
z=σx−μKans tussen twee waarden gebruikt de cumulatieve verdelingsfunctie (CDF) of symmetrie voor standaardgevallen:
P(a≤X≤b)=Φ(σb−μ)−Φ(σa−μ)Hier is Φ de standaard normale CDF.
Voorbeeld A:
Parameters: μ=200, σ=5, bepaal P(195≤X≤205).
Z-scores:
z1=5195−200=−1z2=5205−200=1Met behulp van de symmetrie van de normale verdeling is de kans tussen −1 en +1 standaardafwijking de bekende:
P(195≤X≤205)≈0.6826894921Interpretatie: Ongeveer 68,27% van de staafgewichten valt binnen ±1 standaardafwijking van het gemiddelde — de klassieke "68%-regel".
Wanneer de grenzen symmetrisch zijn rond gebruik bekende empirische regels (68–95–99.7). Voor andere grenzen, bereken en gebruik vervolgens een tabel of rekenmachine.
Bedankt voor je feedback!