Inleiding tot Integralen
Integratie is een fundamenteel concept in de analyse dat de totale accumulatie van een grootheid weergeeft, zoals het gebied onder een kromme. Het is essentieel in datawetenschap voor het berekenen van kansverdelingen, cumulatieve waarden en optimalisatie.
Basisintegraal
De basisintegraal van een machtsfunctie volgt deze regel:
∫Cxndx=C(n+1xn+1)+CWaarbij:
- C een constante is;
- n=−1;
- ...+C staat voor een willekeurige integratieconstante.
Belangrijk idee: als differentiëren de macht van x verlaagt, verhoogt integreren deze.
Algemene integratieregels
Machtsregel voor integratie
Deze regel helpt bij het integreren van elke polynoomexpressie:
∫xndx=n+1xn+1+C, n=−1Bijvoorbeeld, als n=2:
∫x2dx=3x3+CExponentiële regel
De integraal van de exponentiële functie ex is uniek omdat deze na integratie hetzelfde blijft:
∫exdx=ex+CMaar als we een exponent met een coëfficiënt hebben, gebruiken we een andere regel:
∫eaxdx=a1eax+C, a=0Bijvoorbeeld, als a=2:
∫e2xdx=2e2x+CGoniometrische integralen
Sinus- en cosinusfuncties volgen ook eenvoudige integratieregels:
∫sin(x)dx=−cos(x)+C∫cos(x)dx=sin(x)+CBepaalde integralen
In tegenstelling tot onbepaalde integralen, die een willekeurige constante C bevatten, evalueren bepaalde integralen een functie tussen twee grenzen a en b:
∫abf(x)dx=F(b)−F(a)Waarbij F(x) de primitieve functie van f(x) is.
Bijvoorbeeld, als f(x)=2x, a=0 en b=2:
∫022x dx=[x2]=4−0=4Dit betekent dat de oppervlakte onder de kromme y=2x van x=0 tot x=2 gelijk is aan 4.
Bedankt voor je feedback!
Vraag AI
Vraag AI
Vraag wat u wilt of probeer een van de voorgestelde vragen om onze chat te starten.
Awesome!
Completion rate improved to 1.96
Inleiding tot Integralen
Veeg om het menu te tonen
Integratie is een fundamenteel concept in de analyse dat de totale accumulatie van een grootheid weergeeft, zoals het gebied onder een kromme. Het is essentieel in datawetenschap voor het berekenen van kansverdelingen, cumulatieve waarden en optimalisatie.
Basisintegraal
De basisintegraal van een machtsfunctie volgt deze regel:
∫Cxndx=C(n+1xn+1)+CWaarbij:
- C een constante is;
- n=−1;
- ...+C staat voor een willekeurige integratieconstante.
Belangrijk idee: als differentiëren de macht van x verlaagt, verhoogt integreren deze.
Algemene integratieregels
Machtsregel voor integratie
Deze regel helpt bij het integreren van elke polynoomexpressie:
∫xndx=n+1xn+1+C, n=−1Bijvoorbeeld, als n=2:
∫x2dx=3x3+CExponentiële regel
De integraal van de exponentiële functie ex is uniek omdat deze na integratie hetzelfde blijft:
∫exdx=ex+CMaar als we een exponent met een coëfficiënt hebben, gebruiken we een andere regel:
∫eaxdx=a1eax+C, a=0Bijvoorbeeld, als a=2:
∫e2xdx=2e2x+CGoniometrische integralen
Sinus- en cosinusfuncties volgen ook eenvoudige integratieregels:
∫sin(x)dx=−cos(x)+C∫cos(x)dx=sin(x)+CBepaalde integralen
In tegenstelling tot onbepaalde integralen, die een willekeurige constante C bevatten, evalueren bepaalde integralen een functie tussen twee grenzen a en b:
∫abf(x)dx=F(b)−F(a)Waarbij F(x) de primitieve functie van f(x) is.
Bijvoorbeeld, als f(x)=2x, a=0 en b=2:
∫022x dx=[x2]=4−0=4Dit betekent dat de oppervlakte onder de kromme y=2x van x=0 tot x=2 gelijk is aan 4.
Bedankt voor je feedback!