Objectgeoriënteerd programmeren (OOP) is gebaseerd op vier belangrijke principes:

Encapsulatie

• Definitie: encapsulatie is het concept waarbij data (attributen) en de methoden (functies) die op deze data werken worden samengevoegd in één enkele eenheid (een klasse);
• Doel: het helpt bij het verbergen van de interne details van hoe een object werkt, en biedt een duidelijke interface voor interactie met het object voor de gebruikers van dat object.

Overerving

• Definitie: overerving maakt het mogelijk voor een nieuwe klasse (subklasse of afgeleide klasse) om de kenmerken en gedragingen van een bestaande klasse (superklasse of basisklasse) over te nemen;
• Doel: bevordert hergebruik van code en legt een relatie tussen klassen, waardoor het beheer en de uitbreiding van code eenvoudiger wordt.

Polymorfisme

• Definitie: polymorfisme betekent het vermogen van een enkele functie of methode om op verschillende manieren te werken, afhankelijk van de context of het type objecten waarop deze wordt toegepast;
• Doel: verhoogt flexibiliteit en maakt de code generieker, waardoor dezelfde functie of methode gebruikt kan worden met verschillende typen objecten.

Abstractie

• Definitie: abstractie houdt in dat complexe systemen worden vereenvoudigd door klassen te modelleren op basis van de essentiële eigenschappen en gedragingen, terwijl onnodige details worden genegeerd;
• Doel: helpt bij het beheersen van complexiteit door te focussen op wat een object doet zonder de interne implementatiedetails te hoeven begrijpen. Abstractie stelt ontwikkelaars in staat om op een hoger abstractieniveau te werken.

Deze vier principes bevorderen de volgende programmeerpraktijken:

• Modulariteit: het opdelen van een programma in kleinere, zelfstandige onderdelen, waardoor het eenvoudiger wordt om te begrijpen, te ontwikkelen en te onderhouden;
• Hergebruikbaarheid: het creëren van klassen en componenten die eenvoudig kunnen worden gebruikt in verschillende delen van een programma of in andere programma's, waardoor herschrijven van code wordt verminderd en efficiëntie in softwareontwikkeling wordt bevorderd;
• Onderhoudbaarheid: het ontwerpen van code op een manier die eenvoudige updates, bugfixes en uitbreidingen mogelijk maakt, zodat de software beheersbaar en aanpasbaar blijft in de loop van de tijd zonder ongewenste neveneffecten te veroorzaken.

U leert elk principe in detail in de volgende hoofdstukken.